به گزارش خبرگزاری فارس، بر خلاف چهره‌ای که خیلی‌ها روی تشک کشتی از او می‌بینند و بسیار پر جنب و جوش است و لحظه‌ای آرام و قرار ندارد، بیش از اندازه آرام است. خیلی کم حرف است و هنوز هم خیلی دوست ندارد درباره فینال 74 کیلو در المپیک و حریف «چغر» آمریکایی‌اش صحبت کند. هر وقت روی صحبت به آن سمت می‌رود سریع موضوع را برمی‌گرداند
کشتی‌گیر جوان ملایری که در 4 سال اخیر همواره روی یکی از سکوهای جهانی بوده است، خوش‌رنگ‌ترین مدال کشتی آزاد را در لندن گرفت و بدون شک یکی از باثبات‌ترین کشتی‌گیران چند ساله اخیر ما بوده است که با نایب قهرمانی المپیک به قول خودش فاز اول برنامه‌هایش را به پایان رساند.
صادق گودرزی در عین جوانی به اوج پختگی رسیده است و در حالی‌که پس از المپیک دَم از خداحافظی زده بود حالا نظرش تغییر کرده است و می‌گوید: «خداحافظی، بی‌خداحافظی!»
چشمش به دنبال طلا است و می‌گوید حالا حالاها قصد کناره‌گیری از کشتی را ندارد تا رکوردزنی کند.
صادق گودرزی، دارنده 3 مدال نقره و برنز جهان و نقره المپیک با حضور در خبرگزاری فارس از ناگفته‌هایش در المپیک لندن می‌گوید و آرزوهایی که قصد رسیدن به آن را دارد. مصاحبه این کشتی‌گیر را در زیر می‌خوانید:
فارس: درباره حضورت در المپیک بگو؟ اولین تجربه‌ات بود، اما کم‌تجربه نبودی و با 3 مدال جهانی یکی از شانس‌های اصلی کسب مدال در کشتی آزاد محسوب می‌شدی.
بزرگترین آرزوی هر ورزشکاری رسیدن به مدال المپیک است که با لطف خدا در جوانی به آن رسیدم البته هدفم کسب طلا بود که متأسفانه موفق نشدم. 4 سال است در حسرت طلا مانده‌ام و نقره داغ شدم، اما بالاخره می‌گیرمش.
فارس: برای مقابله با حریف آمریکایی برنامه‌ای داشتی؟
خیلی تلاش کرده بودم و چندین ماه روی کشتی او کار کرده بودم، بعد از 2 شکست در مسابقات جهانی و جام جهانی، دیگر فکر نمی‌کردم به او ببازم. تمام تلاشم را کردم، اما نشد. هر کاری کردم زورم نرسید. خیلی بهتر و کشتی بلد شده بود.
فارس: بعد از مسابقات جهانی که در فینال به "باروس" باختی، گفتی که دفعه بعد با کت شلوار هم می‌برمش؛ چه شد؟
نشد دیگر، کمی از من بهتر بود. تلاشم را می‌کنم؛ انسان‌ها به تلاش زنده‌اند. در مسابقات جهانی مجارستان طلا را که در کلکسیونم کم دارم اضافه می‌کنم.
فارس: بعد از تمرینات گروهی خودت می‌ماندی و تمرینات اختصاصی را انجام می‌دادی. علتش چی بود؟ چقدر در این موفقیت تاثیر داشت؟
پشت کار؛ هیچ وقت راضی نمی‌شوم و زمانی‌که می‌خواهم به مسابقه‌ای بروم فکر می‌کنم اولین بار است که می‌خواهم مدال بگریم و مدالی ندارم. همیشه به دنبال مدال خوش‌رنگ‌تری هستم. الان هم همه چیز تمام شد و دیگر به گذشته کاری ندارم و باید برای مسابقات آینده آماده شوم. مدال‌هایم را تا الان هم ندیدم؛ از سکو که پایین می‌آیم مدالم را در گاو صندوق خانه کنار می‌گذارم و دوباره شروع می‌کنم. مهم‌ترین دلیلی هم که در این سال‌ها موفق بوده‌ام همین بوده است که هیچ موقع به مدال‌هایی که دارم توجه نمی‌کنم. قابلت‌هایم بالاتر از این‌هاست و امیدوارم مدال طلا را هم بگیرم تا کلکسیون افتخاراتم را کامل کنم
فارس: داستان خداحافظی‌ات بعد از المپیک چه بود؟
دلیلی برای خداحافظی نمی‌بینم. الان 24 – 25 سالم است؛ در اوج جوانی هستم و تا سال‌ها می‌توانم مدال بگیرم و برای کشورم افتخارآفرینی کنم. البته بعضی مسائل باعث شد که دلسرد شوم. به دلیل عدم رسیدگی و توجه مسئولان، احساساتی شدم و آن حرف را زدم. امیدوارم که زودتر این تبعیض‌ها برطرف یا حداقل کم شود. آنطور که باید و شاید رسیدگی نمی‌شود. اما متأسفانه بودجه ورزش ما صرف رشته‌هایی می‌شود که رفتن به جام جهانی برایشان آرزو شده است. فعلاً خداحافظی بی‌خداحافظی! بدون طلا هرگز خداحافظی نمی‌کنم. تازه فاز اول برنامه‌هایم به پایان رسیده است و قسمت زیادی از آن باقیمانده است.
فارس: نتیجه کشتی آزاد در المپیک چطور بود؟ انتظارات را برآورده کرد
بهترین نتیجه را گرفتیم. انتظارات در چند سال اخیر از کشتی به خصوص آزاد بالا رفته است؛ همین موضوع بار روانی را روی بچه‌ها زیاد کرد و نتوانستند نتیجه بهتری بگیرند. نسبت به رسیدگی که می‌کنند توقع بی‌جا دارند.
فارس: اما کشتی فرنگی نتیجه بسیار خوبی گرفت.
کشتی آزاد و فرنگی 2 رشته کاملاً متفاوت هستند؛ نتیجه بسیار بهتری نسبت به پکن گرفتیم. قوانین فرنگی راحت‌تر از آزاد است و نقش دوبنده در آن پررنگ‌تر است. کاری به قرعه‌های آزاد نداریم، اما خیلی بدشانسی آوردیم. پای رضا یزدانی قبل از فینال در حالی‌که مدال طلا بر گردنش بود آسیب دید؛ مهدی تقوی که پرشانس‌ترین کشتی‌گیر ما برای رسیدن به مدال طلا بود بدشانسی آورد. یک هفته قبل از اعزام به المپیک پای مادرش را به دلیل بیماری قطع کردند. از نظر روحی خیلی خراب شد از طرفی فاصله کمی بعد از وزن‌کشی برای ریکاوری داشت و کشتی‌گرفتن در صبح برایش سخت بود.
فارس: اما تقوی در مسابقات جهانی خیلی راحت حریف کوبایی را شکست داده بود
فرق جهانی با المپیک همین است؛ تقوی حریف کوبایی را چند ماه قبل در استانبول با اختلاف شکست داده بود، اما در دور اول المپیک به او باخت. چون ورزشکاران در المپیک بیشتر دیده می‌شوند و مسئولان کشورها توجه ویژه‌ای به مدال گرفتن در این رقابت‌ها دارند. بهترین امکانات را به قهرمانانشان می‌دهند. مثلا کشتی‌گیری را که در مسابقات جهانی پایش را می‌گرفتی و به راحتی به امتیاز می‌رسیدی در المپیک وقتی به پایش می‌رسی، انگار می‌خواهی جانش را بگیری و دلارهایش را بگیری و به همین دلیل به راحتی امتیاز نمی‌دهد و نمی‌بازد، اما تفاوت جوایز مدال جهانی ما با المپیک تنها چند میلیون است. نمی‌خواهم بگویم همه چیز پول است، اما تمام اینها ایجاد انگیزه می‌کند.
فارس: عبدالله موحد جایی گفته بود من برای دل خودم مدال می‌گیرم نه برای جایزه و کاری ندارم چه کسی به من چه چیزی میدهد؟ درست است که جوایزی که می‌دهند نسبت به درآمد فوتبالیست‌ها قابل توجه نیست، اما پول که همه چیز نیست.
ما هم همین دید را داریم، مانند بازیگری که پولی نمی‌گیرد، اما برای دلش و عشقش بازی می‌کند. یا نقاشی که نقاشی می‌کند تا نمایشگاه بگذارد یا عکاسی که عکس می‌گیرد و شاید بابت آن پولی هم نگیرد.
برای مشاهده مصاحبه کامل کلیک کنید
موضوع مطلب : صادق گودرزی
